İşçi sınıfının egemenlerin tarif ettiği anlamda bir beka sorunu yoktur. İşçi sınıfının çürümüş kapitalist sistemin yol açtığı ağır sorunlar nedeniyle tüm dünyada ortak olarak ödemekte olduğu ağır bedeller vardır.
Son çıkan ve kimi hükümleriyle epey tartışma yaratan KHK’ları da bu bağlamda düşünmek gerekiyor. Tek tip elbise uygulaması ve paramiliter güçlere dokunulmazlık getirilmesiyle yalnızca Kürt hareketi ve sosyalistler değil, CHP ve diğer burjuva odaklar da sindirilmeye çalışılıyor.
İçte ve dışta Erdoğancı burjuva güçlerle diğer burjuva güçler arasında bir kapışma yaşanmaktadır. Burjuva güçlerin yapacakları kuşkusuz kendilerinin bilecekleri bir iştir. Devrimci işçi sınıfı açısından yapılması gereken, her türlü çelişkiden, faşist rejimin yıkılması doğrultusunda yararlanmaya çalışmak olmalıdır.
Emperyalist heveslerle Suriye’deki savaşa, önce beslediği gerici-cihatçı gruplar aracılığıyla dolaylı olarak, sonra da Fırat Kalkanı adlı işgal harekâtıyla doğrudan dâhil olan TC’nin tüm Suriye politikası iflas etmiştir. Gerçek çırılçıplak budur ve faşist rejimin aksi doğrultudaki tüm medya operasyonları bile bu...
Bugünü karartan, toplumu çürüten faşizme rağmen gün gelecek devran dönecek, topluma korku, yenilgi, siniklik, çıkışsızlık ve ümitsizliğin değil mücadele isteğinin, daha iyi bir gelecek isteğinin hâkim olduğu günler gelecektir.
Otoriterleşme sürecinin hangi noktaya evrileceğini, ne denli sert ve katı biçimlere kavuşacağını kesin bir şekilde öngörmek mümkün değildir. Bu süreci güdüleyen olağanüstü koşullar kendi içlerinde sayısız ve çelişik faktörleri barındırırlar. Otoriterleşme sürecini statik, tamamlanmış bir şey olarak değil, hareketli,...
Erdoğan-AKP iktidarı, dindarlaştırma adı altında, toplumun dokusunu bozacak denli tehlikeli “toplum mühendisliği” çalışmaları yürütmektedir. Milliyetçi, ırkçı, gerici ve totaliter düşünce kalıpları, içi boş demagojik söylemler eşliğinde topluma yutturulmaya çalışılmaktadır.
Günümüz Türkiye’si hem küresel sistem krizinin hem de kendi iç dinamiklerinin sonucu olarak olağanüstü bir dönemden geçiyor. Her yönüyle emekçi kitleleri vuran bu süreçte, kitleler ne yazık ki, durumun farkında olmadıkları için, öfkelerini ve tepkilerini asıl sorumlulara yöneltemiyorlar.
Türkiye hem içerde hem de dışarıda savaş halinde. İçerde Kürt halkına karşı kirli ve haksız bir savaş yürütülüyor, dışarıda ise ordu Suriye topraklarının bir bölümünü işgal etmiş durumda. AKP ve Erdoğan iktidarı geçici ittifaklarla ve manevralarla günü kurtarmaya çalışıyor.
Ülke adım adım faşizme sürüklenirken ne yapmak gerekir? Çok açık ki, bu baskılara karşı durmak, direnmek, mücadele etmek tüm emek ve demokrasi güçlerinin boynunun borcudur. Faşizme karşı ortak mücadele tek çıkar yoldur.
Kurtlar sofrasındaki gücü sınırlı ama iştahı büyük Türkiyeli egemenler ava giderken avlanmakla yüz yüze kalabileceklerini biliyorlar. Kaybetme korkularını, şaşaalı bir güç ve güven maskesiyle örtmeye çalışıyorlar.
Toplumun tüm kesimlerini biat etmeye zorlayan iktidarın, bu bağlamda son zamanlarda çeşitli vesilelerle üzerinde durduğu alanlardan birisi de eğitim ve gençlik. İlkokuldan üniversiteye kadar her düzeyde sürekli yeni düzenlemeler yaparak eğitim sistemini yapboz tahtasına çeviren AKP belli ki henüz istediği sonuca...
